Mijn naam is Koen Blommestijn. Ik heb vanaf de periode maart tot eind april in het kindertehuis gezeten. Twee maanden dus.
Voordat ik dit avontuur begon wist ik niet wat mij te wachten stond en was ik best wel zenuwachtig. Ander land, andere taal en andere culturen.
Toen ik aankwam in het kindertehuis waren al mijn zenuwen verdwenen. Allerlei kinderen stonden mij op te wachten met tekeningen en noem het maar op. Lachend en zwaaiend. Jongens en meiden van 7 tot 19 jaar die als een grote familie leeft.
Ik leerde ze voetballen, sporten, zwemmen, engels, en had veel gesprekken over hun toekomst. Elke ochtend samen hardlopen, samen eten, spelletjes en noem het maar op. Na 1 week waren het mijn vrienden geworden.
Als blijk van dank namen de kinderen de vrijwilligers mee naar prachtige plekjes binnen Bali. Plekken waar je zelf nooit zult komen. Prachtige watervallen middenin de jungle, markten, stranden en nog veel meer prachtige natuur.
Na een maand kon ik zelfs al wat woordjes Indonesisch! De kinderen zelf spreken redelijk tot goed Engels.
In deze 2 maanden heb ik heel veel geleerd. Kinderen die niets hebben, die gelukkig zijn. Ik waardeer veel meer in het leven door deze ervaring. Je leert ook veel social skills, doordat je ook met handen en gebaren praat, moet je ook weleens improviseren.
De kinderen hebben allemaal een onwijs goed hart en zijn zo lief voor de vrijwilligers, als de mensen om hen heen.
Dit is een ultieme kans voor een ieder die iets goed wilt doen voor weeskinderen op een prachtig eiland als Bali.
